وقتی به موسیقیدان فکر میکنید، چه موضوعی به ذهن شما میآید؟
آیا اولین تصویری که در ذهنتان شکل میگیرد، تصویری از فردی است که در یک کنسرت با سرعت نور ملودی مینوازد؟ یا شاید انسانی که به آرامی بر روی صندلیای نشسته و با آواز خواندن مخاطبان را شگفتزده میکند؟ و یک نوازنده که با گیتار خود در پارکی یک آهنگ زیبا اجرا میکند؟
تمامی این تصاویر و ایدهها از موسیقیدانان درست هستند. اما اگر به تنوع جامعه موسیقی فکر کنیم، باید به مجموعهای گستردهتر فکر کنیم. خوانندگان سنتی و اجرای ارکستر، گروههای موسیقی کلاسیک، گروههای موسیقی کودکان و حتی نوازندگان خیابانی نیز به این تصویر اضافه میشوند.
شغل موسیقی برای افراد مختلف به تعبیرهای متفاوتی دارد. اما تمام موسیقیدانان در هر زمینهای که فعالیت میکنند، چند نقطه مشترک دارند. بدون شک استعداد نقش مهمی ایفا میکند و برخی از افراد واقعاً دارای استعدادهای خارقالعادهای هستند. اما برای حرفهای شدن، نیاز به آموزش و تمرین فراوان دارند. حتی برخی از موسیقیدانان از سنین جوانی به دنیای موسیقی وارد میشوند.
انضباط شخصی نیز یکی از ویژگیهای مشترک موسیقیدانان است. تمرین و اجرا برای آنها به کار روزمره تبدیل شده است. حتی اگر اجرا و مراسم خاصی نداشته باشند، برای حفظ کیفیت اجراهای خود نیاز به تسلط و مهارت دارند. داشتن یک پوست کلفت از ویژگیهای ضروری موسیقیدانان است. شجاعتت لازم است تا در مقابل مخاطبان و شنوندگان خود (هر چند با تعداد زیاد) به اجرا بپردازند. ترس از صحنه به هیچ وجه بهانهای برای اجراهای متوسط و نیمهکاره نیست. پذیرفته شدن یا رد شدن، یک بخش از واقعیتهایی است که تقریباً تمام موسیقیدانان پس از مدتی با آن روبرو میشوند. بنابراین، باید یک پوست کلفت داشته باشند.
موسیقیدانان تازه کار نباید بیش از حد در انتخاب مکان و زمان اجرا، دچار وسواس شوند. مدرسه، اجراهای آموزشی و اجراهای انجام شده در مقابل دوستان و خانواده، فرصتهای مناسبی برای تجربه اجرا و ارائه دارند. جاهای دیگری مانند خیابان، کافه، رستوران و مکانهای عمومی نیز میتوانند گزینههای دیگری باشند. بسیاری از گروههای موسیقی و نوازندگان برای شروع از اجرای کارهای دیگران الهام میگیرند، سپس آهنگهای خود را تولید و اجرا میکنند. گروههای موسیقی برای تأمین درآمد در رستورانها، مراسم عروسی، جشنها و مناسبتها اجرا میکنند. اما بعضی اوقات نیاز است تا در مواقعی که کار ندارند، کارهای دیگری انجام دهند.
موسیقیدانان در هر جایی که به عنوان یک هنرمند اجرا میکنند، درآمدی کسب میکنند که ممکن است متغیر باشد. به عنوان مثال، در مراسم تولد یا عروسی، یا حتی در میان جمعیتی از علاقهمندان در یک کنسرت، آنها دریافتی مالی دارند. موسیقیدانانی که یک آلبوم موسیقی تولید میکنند، درآمدی در قالب سهمی از فروش آلبوم خود کسب میکنند. معمولاً این سهمها مطابق با توافقات مختلف متفاوت است. همچنین گروههای موسیقی ممکن است با فروش پوسترها و حتی تیشرتها، درآمد بیشتری بدست آورند. یک جنبه دیگر از حرفه نوازندگان و خوانندگان حرفهای، ضبط آهنگها در استودیوهای ضبط است. این نوازندگان و خوانندگان معمولاً از جمله بهترین و با استعدادترین موسیقیدانان هستند که کمتر شناخته میشوند. آنها برای ضبط آلبومها یا همکاری در ضبط برنامههای رادیویی و تلویزیونی و حتی تبلیغات هم فعالیت میکنند. اگرچه این افراد شاید به اندازه بزرگترین نامهای موسیقی معروف نشوند، اما میتوانند درآمد خوبی را به دست آورند یا حداقل بیشتر ازآنها.
مسیرهای حرفهای برای موسیقیدانان بسیار گسترده و متنوع هستند. آموزش یک خواننده سنتی یا اپرای کلاسیک تفاوتهای بزرگی با خواندن برای سرگرمی بچهها دارد. نوازندگان و خوانندگان کلاسیک یا سنتی نیاز به سالها آموزش، تجربه، کار، و حتی مدارک معتبر دارند. از سوی دیگر، یک موسیقیدان پاپ ممکن است یا نیاز به آموزش اکادمیک داشته باشد یا با علاقه، اراده و تمرین مداوم تجربه کسب کند. تمام خوانندگان باید از صدای خود به شدت مراقبت کنند. نواختن ساز و خواندن آواز هر شب میتواند باعث خستگی بدن شود. بنابراین، یک موسیقیدان باید با مصرف غذاهای سالم، خواب کافی، و فعالیتهای ورزشی از خود مراقبت کند.
افرادی که به موسیقی جدی فکر میکنند، باید از همین الان دست به کار شوند. آنها باید برای پرورش صدای خود وقت بگذارند و یا نوازندگی را شروع کنند. زمان کافی را برای کشف و ارزیابی توانمندیها و استعدادهای خود اختصاص دهند و گزینههای مختلف را بررسی کنند. شغل موسیقیدان میتواند برای بسیاری انتخاب عالی و مناسبی باشد، اما به عنوان یک عاشق به موسیقی، تنها گزینه نیست.